Dag 18

Vive le camino! Aflevering 18.

Auch. Verheven stad van Ste-Mariekathedraal, monumentale oude trappen van musketier d'Artagnan, toren van Armagnac, nauwe steegjes, gevels van steen en hout, museum van precolumbiaanse kunst; en van identiek dezelfde boekwinkel als die in de magistrale film Before sunset. Stad die je over jezelf doet verbazen: hoe je steendoodmoe arriveert, een douche neemt, jezelf omkleedt, urenlang dwaalt tussen de winkeltjes en restaurants en uiteindelijk ook de 200-tal treden van die Escalier monumental bestijgt.

Zelfs met zo veel zintuiglijke input hangt één beeld van onderweg aan het netvlies gekluisterd: de Pyreneeën, die - alleen bij klaarheldere hemel - verschijnen aan de zuidelijke horizon. Te ver om de wazige overgang met de lucht te kunnen ontwarren. Dichtbij genoeg om de indruk te wekken van een absoluut wereldwonder van een muur die het einde van de wereld markeert. Wat een geluk en voorrecht om dat juist op die plek met die afstand en die lichtinval te zien te krijgen. Het dwingt je tot stilstand, breekt je mond open, en maakt dat je denkt: daar geraakt geen mens ooit over, er zal toch wel een deurtje zijn beneden.